Leven in harmonie met al het leven
Heerlijk het regent… Ik kan er enorm van genieten!
Er blijkt ook nog een woord voor te zijn: Pluviofiel
Dat leerde ik toen ik werd geïnterviewd door de Telegraaf.
En zag mezelf toen op de voorpagina verschijnen 🙂
Lees het artikel De zegen van regen
Natuurverbondenheid, dat is het voelen en ervaren van de taal die begrepen wordt door al het leven en Aarde.
Het is een taal die je bij je geboorte gegeven is, maar die in de verdrukking komt, vergeten en verlaten wordt door de nadruk op de aangeleerde taal: denken, logica, lezen en schrijven.
Het samenbrengen van die aangeboren taal en aangeleerde taal in je eigen systeem geeft een diepere verbinding met jezelf en ook met delen van jezelf die aan de zijlijn staan. Die niet willen of kunnen meedoen in de huidige maatschappij.
Het samenbrengen geeft bovendien een diepere verbinding met al het leven en aarde vanuit het voelen, weten en ervaren.
Dus ook in het samenleven met je dier en het communiceren met je dier.
Want we willen zo graag weten en begrijpen hoe het dier zich voelt.
Wat het nodig heeft.
Welke keuzes we moeten maken.
Soms weet je dat intuïtief, valt het antwoord je zomaar binnen.
Soms ga je er voor in gesprek met je dier, of vraag je een dierentolk om dat voor jou te doen. Dat geeft antwoorden, inzicht en verandering.
Maar er is meer mogelijk, namelijk
Dit alles ervaar je wanneer je natuurverbondenheid een bewuste plek geeft in je leven.
Hester Tielrooy – Aardecoach
Zo fijn
om samen in stilte te zijn
niet de opgelegde stilte
omdat je dat afgesproken hebt,
maar de stilte die van binnenuit ontstaat.
in liefde en vrijheid verbonden.
Hester Tielrooy – Aardecoach
Je dier is natuur
Jij bent natuur
We zijn verbonden met al het leven en aarde via het web of life.
Dat is je basis 🙂
Wanneer je je verbinding met die basis bewust ervaart, wordt het leven makkelijker, je ervaart plezier en kunt genieten.
Ook als je de mensen wereld om je heen als chaotisch ervaart.
Ook als je moeite hebt om alles bij te benen.
Ook als je het moeilijk vindt om te aarden.
Dat geldt voor jou en voor je dier.
Voor jullie allebei.
Wanneer jij je verbinding met natuur en aarde bewust ervaart, geeft dat verdieping voor jou, voor je dier en voor al het leven.
Je neemt dan je plek in het web of life weer in.
Veel van wat je nu als ‘lastig’ of als een ‘probleem’ ervaart, zal dan als vanzelf oplossen.
Daar is geen gedragstherapie of zelfonderzoek meer voor nodig.
Want juist het ‘los leven’ van aarde, de afstand tot natuur, maakt dat we uit balans zijn.
En als wij als mensen uit balans zijn, is het voor de dieren die met ons samenleven ook moeilijk om in balans te blijven.
In mijn Aardeschool voor Leven in verbinding begeleid ik je graag op je reis door je relatie met je dier, je relatie met natuur.
Neem contact op als je hier meer over wilt weten.
Ik kom graag met je in gesprek.
Hester Tielrooy – Aardecoach
Laat het vanuit Liefde zijn
dat is de eerste stap
altijd en overal.
Laat het vanuit liefde zijn
en maak zo ruimte voor de onbevangenheid
Laat het vanuit liefde zijn
dat je kiest voor verandering
Laat het vanuit liefde zijn
Door contact te maken met de liefde die IS
Door het te voelen in je systeem
Verbind je je met de liefde die overal is
En kies je ervoor om deze liefde als vertrekpunt te nemen.
Hester Tielrooy – Aardecoach
Als je er gevoelig voor bent, voel je het al een paar dagen voor het zover is: de volle maan komt er aan… 
Dat merk je bijvoorbeeld aan:
Hoe komt dat?
Onverwerkte zaken worden door de maanenergie naar boven getrokken, naar de oppervlakte, om verwerkt te worden.
De volle maan geeft je daarmee een mooie kans voor grondige opruimwerkzaamheden in jezelf.
Omarm de volle maan en het zal veel beter met je gaan!
Natuur kent veel cycli, bijvoorbeeld dag-nacht, seizoenen, maanfasen, zonsopkomst en ondergang.
Bewust de cyclus van de maanfasen beleven helpt je om meer natuurverbondenheid in je leven te ervaren.
Dat is helend voor jezelf en al het andere leven.
Verzorg jij een dier?
Dan is dit voor jou zeker van belang.
Want hoe meer jij deze natuurlijke cycli erkent en omarmt in je leven, des te natuurlijker gedrag vertoon je voor je dier.
Je dier kan dan beter begrijpen wat je doet, het is makkelijker te plaatsen.
Daardoor kan je dier zich beter ontspannen en zich meer afstemmen op zijn of haar eigen ritme.
Je dier kan dan beter op eigen pootjes staan.
VOLLE MAAN TIPS
Hoe kun je het beste omgaan met de kansen en energieverandering die de volle maan je geeft?
Ik geef je een paar tips en aandachtspunten zodat jij de manier kunt vinden die het beste bij je past.
Alles begint bij ‘de liefde die is’ voelen.
In dit geval “de liefde die is” voelen voor: jezelf, je reactie op de volle maan en de volle maan zelf 
Aanvaard en omarm dat wat naar boven komt. Dat maakt dat je makkelijker door de verwerkingsprocessen heen gaat
Heb je ‘over-energie’ en kun je niet slapen?
Kanaliseer die energie dan door iets te gaan doen.
Afwassen, boek lezen of (mijn favoriet) een volle maanwandeling maken in het donker.
Lukt het jou om de volle maan te omarmen?
Hester Tielrooy – Aardecoach
Spiegelen…een term die vaak gebruikt wordt om te beschrijven wat er in de relatie tussen mens en dier gebeurt.
Het dier ‘spiegelt’ dan met zijn gedrag bijvoorbeeld stress of onrust bij de mens, door zelf ook onrustig te worden of juist ineengedoken in een hoekje te gaan zitten.
En daardoor kun je als mens bewust worden van iets dat bij jou van binnen speelt, maar waar je eigenlijk overheen leefde.
Eerlijk gezegd vind ik ‘spiegelen’ een wat misleidende term omdat het dier meer is dan een neutrale spiegel.
Het dier wordt immers geraakt, voelt wat er in de mens gaande is en reageert daar op, laat iets zien in gedrag, energie of gezondheid.
Dus het doet ook echt iets met het dier.
Hij of zij staat daar niet neutraal ‘spiegel te wezen’.
Daarom is het fijn als er andere woorden zijn die beschrijven wat er gebeurt in de interactie tussen jou en je dier.
Je komt dan uit bij termen als reageren, meebewegen of resoneren.
En die beschrijven allemaal net weer een ander aspect van de dynamiek tussen dier en mens op het niveau van energie, emotie, gevoel en gedrag.
Want mens en dier vormen samen een veld.
Daarin is een mix van onbewuste behoeften, gevoelens, verwachtingen, onverwerkte emoties werkzaam, waar ieder vanuit de eigen pijnpunten en kwaliteiten op reageert, meebeweegt of resoneert.
Kijken en voelen wat er gebeurt in jezelf en bij je dier geeft inzicht en ruimte voor verandering.
Laat die keuze, er een vanuit liefde zijn.
De liefde voelen die er altijd is.
Dat geeft al veel rust, acceptatie en heling.
Het lost de verkramping van ‘er moet iets veranderen’ op.
Het begint dus Altijd
Bij het voelen van de liefde die IS.
Hester Tielrooy – Aardecoach
Vandaag valt mijn oog op het Fluitenkruid.
Uitbundig bloeiend trekt ze al op afstand mijn aandacht.
Ze wiegt zachtjes in de wind, haar ranke bloemrijke steeltjes bewegen mee op het ritme dat geboden wordt.
Sierlijk en ferm bloeit ze, snelle groeier langs wegberm en waterkant.
Ik ga op mijn hurken zitten, raak voorzichtig haar bladeren aan.
Donkergroen, geveerd, gladde steeltjes.
Het witte bloemenscherm blijkt van dichtbij uit kleine individuele bloemetjes te bestaan.
4 of 5 blaadjes per bloem.
Ik zoek een gekneusd blaadje en wrijf het tussen mijn vingers.
Het heeft een sterke geur, kruidig.
Ik verberg mijn gezicht in de bloemschermen en adem samen met de plant.
Dat brengt me in een diepe rust en gevoel van verbondenheid en eenheid.
Ik strijk nog eens zacht langs de plant om het af te ronden en loop verder.
Deze plant heb ik echt gezien en daarmee zie ik ook mezelf, het wonder dat leven heet.
Enjoy nature!
Hester Tielrooy – Aardecoach
Ik geef het meteen toe: Ik hou van regen.Van de plensbuien, het gestage druppen, de neveldouche.
Elke regenvariant beroert me, geeft een andere sensatie op mijn huid en haren. Het maakt dat ik me vitaal voel, bruisend, het geeft me veel energie.
Toch is dat geluksgevoel er niet altijd meteen. Soms moet ik eerst een hobbeltje over. Een hobbeltje in mezelf. Dat hobbeltje kan een mening of een oordeel zijn over ‘het weer’. Dan ga ik onbewust mee in het typisch Hollandse ‘Wat een rotweer he?’
Op zo’n dag met een hobbeltje wordt Buienradar voortdurend geraadpleegd: Wanneer wordt het droog? Het leidt me af van waar ik mee bezig ben. Na een poosje voel ik onrust. Het verlangen naar buiten, naar de regen is er immers ook. Het krijgt alleen geen ruimte. Want ‘iets in mij’ vindt dat ik moet mopperen op regen. Het vindt dat ik me niet vrijwillig nat moet laten regenen. Dat ‘iets in mij’ kan voortkomen uit opvoeding, uit cultuur of zelfs vanuit een oerherinnering aan tijden waarin we niet in verwarmde huizen woonden.
Het verlangen en dat ‘iets in mij’ willen allebei iets anders. Geef ik het verlangen de voorrang, dan ga ik naar buiten, maar ontken de gevoelens van het ‘iets in mij’. Geef ik het ‘iets in mij’ de voorrang dan blijf ik binnen en wordt aan mijn verlangen geen gehoor gegeven. Door deze tegenstrijdigheid voel ik me geblokkeerd. Het voelt op slot. Er ontstaat spanning en onrust in mij.
Zodra ik me daar bewust van ben, maak ik contact met de spanning, de onrust. Contact maken en voelen is voldoende. Het is niet nodig om te weten waarom ik me zo voel.Ik laat de gevoelens er zijn en voel dat de blokkade begint op te lossen. Het gaat weer stromen in mij.
Het verlangen om naar buiten te gaan, de regen op mijn gezicht en in mijn haren voelen, wordt nu sterker. Het voelt bevrijdend om daar gehoor aan te geven. Ik trek een jas aan en neem het restant van het hobbeltje mee naar buiten, de regen in. Ik geniet van het stromen in en buiten mij.
Regen op mij en om mij heen. Druppels worden straaltjes, vochtig wordt nat en doorweekt. Natte piekharen in mijn ogen. Ik schud ze aan de kant. Ik ervaar de regen. Een geschenk dat leven mogelijk maakt. Leven wil ik en dat voel ik!
~ Hester Tielrooy ~